Genderdiversiteit

Transgender
Een parapluterm voor mensen wiens genderidentiteit en/of expressie afwijkt van de sekse die hen bij de geboorte is toegewezen. Deze term omvat een spectrum aan genderdiverse mensen, waaronder trans mannen, trans vrouwen, crossdressers en vele anderen die zich niet (enkel) identificeren als man of vrouw.
Tevens is het voor een deel van de groep een term waarmee men zich identificeert naast of als een vorm van genderidentiteit. (www.transgendernetwerk.nl 2014).

 

Travestie en Crossdressing
We noemen een man travestiet als zijn sekse mannelijk is, zijn gender-identiteit (het gevoel/beeld wat hij is, in dit geval een man) ook mannelijk, maar zijn gedrag, dus zijn genderrol soms of vaak vrouwelijk is. Van travestie is met name sprake, wanneer dit vrouwelijk gedrag zich uit in een voorkeur voor het dragen van vrouwelijke kleding.
Bij vele travestieten beperkt het zich veelal niet tot het omkleden in vrouwelijke kleding, maar proberen ze door hun hele manier van doen op die momenten de vrouwelijke rol te spelen. Voor vrouwelijke travestieten geldt het omgekeerde.

Verschil tussen 'CrossDressing' en 'travestie'
In de Nederlandse taal kennen we maar één woord voor iemand die zich hult in kleding van het andere geslacht: travestiet. De motieven van travestieten lopen echter nogal uiteen. Het verkleden of 'kleden als' kan gericht zijn op erotiek, showtravestie, of op het imiteren van het voorkomen van een vrouw.

In de Engelse taal wordt er een onderscheid gemaakt tussen 'transvestism' en 'crossdressing'. Dit verschil is ontstaan omdat er in de jaren 1970 een groep zich niet kon vinden in de term 'transvestism'. Het woord 'transvestism' wordt meer geassocieerd met seksuele opwinding of met seksueel fetisjisme. Om het verschil aan te geven is het woord 'crossdressing' ontstaan.

Zie ook CrossDresser in Wikipedia

Transgenderisten

We zijn geneigd mensen in te delen in twee categorieën: mannen en vrouwen. Ook voor MV transgenders waren er tot voor kort slechts twee categorieën: travestieten (mannelijke identiteit) en transseksuelen (vrouwelijke identiteit). Transgenderisten voelen zich echter niet thuis in uitsluitend de categorie ‘man’ of ‘vrouw’. Hun genderidentiteit ligt tussen man en vrouw in, is zowel man als vrouw of noch man, noch vrouw.

In geval van transgenderisme spelen genderdysfore gevoelens ook een belangrijke rol. Deze zijn evenwel vaak partieel, ambivalent en in de letterlijke betekenis van het woord tweeslachtig. Bij MV transgenderisten is er meestal een aversie tegen de mannelijke gezichts- en lichaamsbeharing, de stem, de afwezigheid van vrouwenborsten en de te mannelijke lichaamsbouw. Meestal is er geen sterk verlangen tot penisverwijdering. Deze aversie ten aanzien van een deel van de geslachtskenmerken kan gepaard gaan met depressieve gevoelens. Een gedeeltelijke geslachtsaanpassing is soms aangewezen.

De betekenis van het dragen van vrouwenkleding is voor MV transgenderisten meestal de bevestiging van hun ook aanwezige vrouwelijke identiteit. Sommige kledij zoals hoge hakken, jarretels e.d. kunnen ook tot overschrijding van hun mannelijke identiteit leiden en derhalve seksueel opwindend zijn.

In geval van transgenderisme kunnen zich specifieke problemen voordoen:

• Omdat men geen overwegend mannelijke of vrouwelijke identiteit heeft past men niet in de tweedeling man-vrouw en voelt zich nergens thuis.
• Omdat men zelf ook uitsluitend denkt in de tweedeling man-vrouw slaagt men er meestal niet in de mannelijke en vrouwelijke identiteit te integreren. Het gevoel man te zijn lijkt strijdig met het gevoel vrouw te zijn. Het kan zijn dat men hierdoor steeds switcht van mannenrol en mannenkleding naar vrouwenrol en vrouwenkleding en terug. Een oplossing zou kunnen zijn daartussenin te leven, maar uit angst voor sociale verwerping en sociaal isolement komt men daar niet aan toe.
• Het ontbreekt transgenderisten aan rolmodellen, aan voorbeelden waarmee men zich kan identificeren. In Nederland is geen subcultuur voor transgenderisten. Hierdoor is het moeilijk in zichzelf te blijven geloven en vast te houden aan een keuze tussen man en vrouw in. MV transgenderisten hebben vaak weinig mogelijkheden om de vrouwelijke genderidentiteit voldoende ruimte te geven. Hierdoor kan ten aanzien van het dragen van vrouwenkleding en het vrouw-zijn een obsessieve preoccupatie ontstaan.
• Een bijzonder probleem voor transgenderisten is dat zij als categorie ‘tussen man en vrouw in’ maatschappelijk niet worden erkend en begrepen omdat zij niet voldoen aan de geldende tweedeling man-vrouw. Een keuze voor gedeeltelijke geslachtsaanpassing in plaats van volledige geslachtsaanpassing wordt hierdoor moeilijker. Sommige transgenderisten kiezen daarom uiteindelijk toch voor een volledige geslachtsaanpassing omdat dat minder problemen (kleedhokjes, zwemmen, sauna) met zich mee zou brengen dan een gedeeltelijke geslachtsaanpassing.

Het is voor transgenderisten noodzakelijk dat men zichzelf kan zijn. Dit betekent dat ook de ‘andere’ genderidentiteit voldoende ruimte moet krijgen. Hiervoor is het onvermijdelijk dat men uit de kast komt

Transseksualiteit
Transseksualiteit is een vorm waarbij het biologische geslacht niet overeenstemt met het gevoelsmatige geslacht. Transseksuelen hebben het gevoel zich in het lichaam van de verkeerde sekse te bevinden.
Zij wensen zich dan ook via hormonale behandeling en operatieve ingrepen aan te passen aan het geslacht dat volgens hen het
enige juiste is.
Uiteindelijk is tevens wijziging van voornamen en geslacht in de burgerlijke stand, bij de wet mogelijk.
De transseksueel die de consequenties van de lichamelijke verandering aanvaardt, zal zich zoveel mogelijk laten aanpassen aan het gewenste geslacht.

Interseksualiteit
Interseksualiteit is een vorm waarbij het bij de geboorte niet duidelijk is tot welk geslacht de geborene behoort. De kenmerken ter zijn niet voldoende duidelijk aanwezig.
Voor de wet moet de sekse wel worden opgegeven. Hieruit vloeit voort dat het bij de geboorte gekozen geslacht niet in overeenstemming behoeft te zijn met de beleving van de betrokkene. Daardoor kan de interseksueel dezelfde gevoelens hebben als de transseksueel.
Interseksuele mensen hebben vaak van jongs af aan twijfel over hun lichamelijke geslacht.
Op verzoek van de ouders vindt de lichamelijke aanpassing van het bij de geboorte vastgestelde geslacht bij menigeen al op vrij jonge leeftijd plaats.
Met name voor diegenen, waarbij de keuze onjuist bleek, heeft dit achteraf nogal wat gevolgen.

Van Travestie tot Transseksualiteit (Transitie)
Tussen de uitersten Travestie en Transseksualiteit, zoals hierboven beschreven, bestaat een overgangsgebied. Bij travestie, zoals deze in de 20e eeuw en in onze cultuur vooral bij mannen voorkomt, kan de travestiet al tevreden zijn met het dragen van slechts een enkel kledingstuk van de andere sekse.
De meeste Travestieten zullen echter verder willen gaan, tot en met de complete uiterlijke verschijning als vrouw. Hoewel velen dit ervaren als een stukje vrouw-zijn, wensen zij niet bij voortduring van geslacht te veranderen.
Sommigen zullen tevreden zijn met slechts enkele uren in travestie, anderen gaan in hun dagelijks leven volledig als vrouw winkelen, naar vrienden of kennissen.

Genderdysforie van alle leeftijden
Het feit dat een persoon Genderdysforie word vastgesteld of voelt is van alle leeftijden.
Gelukkig is het tegenwoordig meer laagdrempeliger geworden dat men er voor uit kan en wil komen.

Vooral genderjongeren profileren op jonge leeftijd dat zij met een andere genderrol willen leven.

In de jaren 60 en later was veel onbekend.

In deze periode hebben veel mensen moeten voldoen aan wat van hen verwacht werd maar beseffende dat zij andere gevoelens hadden en daardoor niet bespreekbaar was.

Er was destijds geen referentiekader, geen internet en onvoldoende of geen informatie om iets ervan te herkennen wat zij voelden.

Voortschrijdend inzicht en kennis maakt het dat er meer begrip ontwikkelde en openstond voor de redenen en motivaties.

Er kwamen belangen organisaties die zich steeds beter gingen manifesteren en professionaliseren.
De emancipatie van transgenders echter, liep en loopt nog steeds achter t.o.v. de LHB.
Mede oorzaak is de afschaffing in 1986 van een wet op verbod op Openbare Travestie.

O.a. was dit ook de reden dat er in de jaren 70 op verschillende plaatsen al ontmoeting avonden werden georganiseerd.

Bij veel transgenders speelt de beleving ervan nog voor het groot gedeel in het verborgene af. Helaas zijn er nog mensen die vinden dat een man zich als man gedragen moet en een vrouw een vrouw - alle emancipatie ten spijt.
Dat de mannenrol nauwer is afgebakend dan de vrouwenrol in onze cultuur, komt doordat voor velen "vrouwelijkheid" ten onrechte een lagere status heeft dan "mannelijkheid".
Als een man zich wil manifesteren als een vrouw, levert dat doorgaans meer problemen op dan wanneer een vrouw voor de mannenrol kiest.

De angst om in de vrouwenrol te worden afgewezen door vrienden, familie, buren, collega's en soms de eigen partner, vormt een van de belangrijkste problemen waar transgenders mee te maken hebben.
Voor V-M transseksuelen, geldt ongeveer het zelfde als bovenstaand relaas.
Dit wil dus niet zeggen dat het voor V-M-transseksuelen zonder problemen gaat. Ook zij komen acceptatie problemen tegen.

 

Emancipatie is tweerichtingsverkeer
Het gaat om de transgender mensen zelf die met hun genderdysfore gevoel vaak geen weg weten en zich niet zelden “eenzaam & alleen” voelen. Ze zijn zich er maar al te bewust van dat op het uiten, en  vooral tonen, van hun gevoelens nog een groot taboe rust, en dus ernstige consequenties kan hebben. Van een breuk in de relatie tot het verlies van geliefden, vrienden en werk.

De “andere kant op” is dus ook nodig: door vanuit de transgenderwereld veel, maar afgewogen en goed gedoseerde informatie en voorlichting te geven, kan de vrees voor dit onbekende en nog maar matig begrepen verschijnsel geleidelijk worden omgezet in tolerantie, begrip en acceptatie. Onbekend maakt onbemind. Om die reden is het nodig ook al is het moeilijk, om het gesprek aan te gaan. Met jezelf, met je directe omgeving, met de samenleving als geheel. Zélfacceptatie is het begin van acceptatie door anderen.